Polonez! Jak przygotować się do tego, by dobrze wypaść na studniówce?

Tradycyjny polonez, który mimo upływu lat i wciąż zmieniających się trendów – uroczyście rozpoczyna wielki bal!

Poloneza czas zacząć!

Polonez obok krakowiaka i mazurka – to najstarszy polski taniec. Korowód par, symbolizujący pokój i zgodę, nazywany również chodzonym, wolnym lub pieszym. To po polsku, bo nazwa „polonez” wzięła się od francuskiego słowa „polonaise”. Ten tańczony na dworach szlacheckich taniec utrzymany w metrum trójdzielnym wywodzi się z ludowości, a stanowił nieodzowną część dworskich ceremoniałów.

Polonez! Jak tańczyć?

Układ korowodu przygotowywany jest najczęściej indywidualnie, w zależności od liczby par, wielkości sali i pomysłu na taniec. Wymaga on dostojności i powagi, dlatego tańczy się go w strojach wieczorowych. Na studniówkę damy najczęściej zakładają wieczorowe sukienki, panowie zaś smokingi lub garnitury.

Dawniej najpopularniejszym utworem, do którego tańczono na studniówkach był polonez a-moll „Pożegnanie ojczyzny” autorstwa Michała Ogińskiego, jednak od czasu ekranizacji „Pana Tadeusza” Andrzeja Wajdy – większym powodzeniem cieszy się polonez skomponowany przez Wojciecha Kilara.

Polonez polega na chodzeniu w parach po liniach prostych i krętych, wyznaczanych przez parę prowadzącą. Kroki są tu posuwiste, płynne i utrzymanie w umiarkowanym bądź wolnym tempie. Para kroczy za parą tworząc kolumnę, następnie jedna z par kieruje się w lewo, kolejna w prawo, itd.

• Sylwetka – ma być wyprostowana, z dumnie wzniesioną głową.
• Tancerze winni poruszać się w sposób dostojny, elegancki, poważny, a jednocześnie swobodny.
• Para ustawia się bokiem do siebie.  Partner po lewej stronie partnerki ujmuje jej dłoń i podtrzymuje ją, wyciągając do przodu.
• Na „raz” partnerzy lekko uginają kolana i wysuwają do przodu stopę (kobieta prawą, mężczyzna lewą). Pierwszy krok jest najdłuższy, najbardziej dynamiczny, mocny, ze zdecydowanym przeniesieniem ciężaru ciała. Dwa pozostałe kroki na „dwa” i na „trzy” – znacznie łagodniejsze.
• Istotne w Polonezie są ukłony – delikatne skinienia głową wykonywane są przez tancerkę i tancerza w momencie „na raz”, ale też w chwili rozdzielania się i ponownego łączenia par.
• Podstawowy krok poloneza urozmaicany jest licznymi figurami, które tworzą układ. Najpopularniejsze to: taniec w kole, ustawienie czwórkami, mijanka, spirala, wąż i oczywiście tunel. Tutaj tancerze w korowodzie unoszą ręce do góry, a pary z początku pochylają się i przechodzą dołem.